Terapia wisceralna
by 
Terapia wisceralna to manualna metoda pracy z narządami wewnętrznymi jamy brzusznej, oparta na starosłowiańskim masażu brzucha i rozwinięta przez prof. Aleksandra Ogułowa – rosyjskiego lekarza medycyny ludowej. Łączy tradycyjną wiedzę przekazywaną z pokolenia na pokolenie z nowoczesną wiedzą z zakresu fizjologii i patologii człowieka.
Celem terapii jest przywrócenie naturalnego ułożenia i prawidłowego funkcjonowania narządów poprzez eliminację zastojów żylno-limfatycznych, usunięcie napięć i przeciążeń oraz poprawę wzajemnych relacji narządów z układem ruchu. Zabieg wpływa na regenerację całego organizmu, bez konieczności stosowania środków farmakologicznych.
Terapia wisceralna oddziałuje nie tylko na brzuch – poprzez układ powięziowy i nerwowy ma bezpośredni wpływ na postawę ciała, kręgosłup, emocje oraz kondycję całego organizmu.
Wskazania do zabiegu
- zapalenia pęcherzyka żółciowego, trzustki i oskrzeli,
- stany zastojowe wątroby i nerek,
- przewlekłe zaparcia, zapalenia jelit, wrzody żołądka i dwunastnicy,
- choroby tarczycy, zaburzenia hormonalne,
- choroby miednicy małej, problemy z układem moczowo-płciowym,
- wspomaganie naturalnego wydalania kamieni z pęcherzyka żółciowego,
- zaburzenia trawienia, wzdęcia, uczucie ciężkości,
- bóle kręgosłupa związane z przesunięciem narządów wewnętrznych,
- napięcia w obrębie jamy brzusznej i klatki piersiowej,
- przewlekłe zmęczenie, stres i jego somatyczne skutki.
Przeciwwskazania
- ostre stany jamy brzusznej, perforacja wrzodu żołądka,
- nowotwory i stany przednowotworowe,
- krwawienia wewnętrzne, zakrzepica naczyń,
- otwarta gruźlica, choroby zakaźne z wysoką gorączką,
- choroby weneryczne i zapalne narządów płciowych,
- choroby psychiczne, mielopatia, kolagenozy,
- stany narkotyczne, nietrzeźwość, zaburzenia świadomości,
- postępujące choroby mózgu, obrzęk mózgu,
- choroby sercowo-naczyniowe w fazie ostrej.
Przebieg zabiegu
Zabieg rozpoczyna się od wywiadu i palpacyjnej oceny napięcia w jamie brzusznej. Terapeuta wykonuje manualną pracę z tkankami powłok brzusznych, narządami wewnętrznymi i przestrzenią okołoorganową. Ruchy są dostosowane do odczuć pacjenta – od delikatnych, powięziowych technik po głębszy masaż struktur brzucha.
Terapia może obejmować także obszary połączone z jamą brzuszną – np. przeponę, dolne żebra, miednicę i odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Praca ma charakter regulacyjny – celem jest przywrócenie prawidłowego napięcia, ułożenia i funkcji narządów oraz poprawa ich współdziałania z układem ruchu i nerwowym.
Terapia może wywołać intensywne reakcje organizmu, dlatego ważne jest, by wykonywać ją w odpowiednich odstępach czasu i z zachowaniem pełnych przeciwwskazań.
Zalecenia po zabiegu
- unikaj intensywnego wysiłku fizycznego przez resztę dnia,
- pij dużo ciepłej wody – wspiera to detoksykację i poprawę metabolizmu,
- zrezygnuj z obfitych posiłków przez kilka godzin po terapii,
- pozwól sobie na odpoczynek i obserwuj reakcje organizmu (mogą wystąpić przejściowe dolegliwości trawienne lub emocjonalne – to naturalna część procesu regulacji),
- nie planuj kolejnych intensywnych zabiegów (np. kosmetycznych, fizjoterapeutycznych) w tym samym dniu.
